Złamania są dość powszechną przypadłością, z którą ortopedia oraz chirurgia nauczyły sobie całkiem dobrze radzić. Istnieją liczne warianty złamań, którym mogą uleć różne kości – najczęściej dotyczy to kończyn górnych oraz dolnych. W większości przypadków udaje się nie tylko właściwie zaopatrzyć złamanie i przeprowadzić proces leczenia, ale kończy się ono całkowitym sukcesem. Kość zrasta się prawidłowo i czasami już po kilku tygodniach pacjent może wrócić do normalnej aktywności. Tak jest zazwyczaj, jednakże nie musi to być regułą. Są sytuacje, gdy zrost nie przebiega prawidłowo. Jednym z powikłań, do których dochodzi po złamaniach jest staw rzekomy.
To przypadłość, z którą muszą najczęściej zmagać się dość młodzi mężczyźni. Problem występuje w obrębie złamań kości udowej, ramiennej, piszczelowej oraz łódeczkowatej. W wyniku wystąpienia stawu rzekomego cały proces leczenia urazu oraz powrotu do pełnej sprawności może zostać znacznie opóźniony, dlatego tak istotna jest trafna diagnoza oraz podjęcie odpowiednich kroków ze strony lekarza prowadzącego. Nazwa przypadłości, o której mowa nie wzięła się z niczego. Ze stawem rzekomym mamy bowiem do czynienia wówczas, gdy kość nie zrasta się nawet pomimo prawidłowego unieruchomienia. W miejscu złamania pojawia się płytka panewka oparta na jednym odłamie kostnym, a także zaokrąglony koniec na drugim odłamie. Pomiędzy odłamami powstaje tkanka włóknisto-chrzęstna, a całość otoczona zostaje torebką stawową.
Powstaje staw, którego nie powinno tam być, co skutkuje silnym bólem, upośledzeniem ruchomości, a także objawami infekcji.
